woensdag 19 februari 2014

M: recycle: van sweater tot deken


Met kinderen midden in de groeispurt (wat worden kinderen tegenwoordig GROOT...) komt er geen einde aan de te klein geworden sweaters en joggingbroeken. Van hele favoriete tot gewone voornamelijk warme vesten en sweaters. En die liggen dan een tijdje te liggen op een kamertje. Want ja, wat doen we ermee?


Zoveel kleinere kinderen op enige afstand kennen we niet en de jongste wil ze niet echt meer aan vriendjes geven want dan heeft hij het idee dat hij zichzelf ziet lopen. Daar kan ik me ook wel weer wat bij voorstellen. Hetzelfde had ik ook als de jongste iets van de oudste aantrok. Gelukkig hebben ze een andere stijl van kleden en gebeurt het niet zo veel.
Maar goed, die berg truien en vesten dan.
Lange tijd had ik het idee ze te vermaken tot iets voor mezelf, een lekker warm huisvest of zo. Maar op de een of andere manier kwam het daar niet van. Een beetje het idee ook dat het hoe ik het ook zou vermaken, dit van de kinderen zou blijven. Tot er een idee opborrelde vorige week. We zijn allevier kwakkelig geweest afgelopen weken, niet ziek genoeg om in bed te liggen en niet fit genoeg om de hele dag vanalles te ondernemen. De jongste, nog net, echt net, de kleinste van ons vier vroeg om een dekentje en dan een waar zijn voeten niet uitpiepten. De gewone plaids zijn te klein!
Aha, idee!!

Van die stapel truien en vesten heb ik een deken gemaakt, een soort herinnering aan de tijd dat hij deze truien droeg, een warm dekentje voor over zich heen en waarin je je terug kunt trekken.


Met het idee in mijn hoofd eerst maar eens begonnen om van de truien weer een lap stof te maken, dus de boorden eraf, ritsen weg, naden weggeknipt, capuchons eraf , alle draadjes weg,  kangeroezakken mochten blijven, totdat het weer platte stukjes stof waren.

 

En toen, hoe maak je er nu een deken van? Van de kinderen hoefde het er niet netjes uit te zien, je mocht wel zien dat het truien geweest waren, veel leuker zelfs! 2 stroken heb ik zo genaaid, maar dat werd te onoverzichtelijk. Om het mezelf makkelijker te maken heb ik een mal gemaakt, zodat ik stukken stof overhield van in ieder geval dezelfde hoogte, de breedte mocht verschillen.



zonder turquoise, meer zwart?
met turquoise?




















Van die stukken heb ik stroken genaaid en uiteindelijk die stroken weer aan elkaar. Klaar! Nou ja, de rand nog, nog even zien of ik gewoon omzoom, er een rand aanmaak van de stof die ik nog over heb, of een rand maak van alle boorden die ik er zo netjes af heb gehaald. Maar het ligt op bed, het slaapt lekker, zelfs een beetje zwaar maar dat vinden ze hier wel fijn. "Dan blijft alles veel beter liggen"
en het staat nog leuk ook. Zelfs de oudste wil er ook een. Dus op naar nummer 2!!



Veel werk, maar "elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar" of een deken in een week of 3
(of een kussenhoes in een uurtje)


Gebruikt:
- ongeveer 10 truien, vesten of joggingbroeken (afhankelijk van de maat, in mijn geval 146 tot 164 maar ook afhankelijk van wat je van de trui of broek kunt gebruiken en hoe groot je de mal maakt)
- stuk karton voor je mal en kleermakerskrijt om de omtrek te tekenen
- naaimachine
- ruimte om het neer te leggen, om de compositie te bepalen wel zo fijn om van een afstandje het geheel te overzien

En heb je iets over, een kussenhoes doet het ook goed, vooral met een mooie print erop.


trui te klein, maar print blijft grappig
1 maal gedragen, gewassen, gekrompen...



5 opmerkingen:

Clarien zei

Hoi Mirjam!

Dit is ook een leuke blog! En wat slim om het met z'n tweeen te doen. Heb met veel plezier rondgekeken, we hebben veel dezelfde interesses! Kom hier zeker vaker lezen! groetjes van Clarien

huis-tuin-en-keuken.blogspot.nl zei

Hallo Clarien,

Wat leuk om te horen dat je met plezier hier rondkijkt. Het is ook leuk om te maken en elk bericht van de ander is voor onszelf ook een klein feestje.

Groetjes, Mirjam

Marleen Simons zei

Hoi Mirjam!

Ik lees jullie blog graag over de kippen (van Chantal), ik heb er veel aan gehad! En nu zocht ik iets over oude truien, en kom ik toevallig weer op je blog terecht! Geweldig om te lezen. We hebben veel dezelfde interesses (als je het leuk vindt, wij houden ook een blog bij op onsecohuis.blogspot.nl)
Maar ik heb een vraag over deze prachtige deken. Met welke steek heb je ze aan elkaar genaaid? Met een gewone naaimachine of lockmachine? En netjes met een platstik of gewone stik? (ik weet eigenlijk niet eens hoe dat heet) Gingen de lappen niet lubberen door het vast naaien? En hoe ziet dan de achterkant van de deken eruit? Of heb je daar nog een grote lap achter genaaid? Het lijkt me erg leuk om ook eens (óóit!) zo'n deken te maken. Ik ga vast leuke oude truien sparen!
Groetjes en vast bedankt voor je antwoord!
Marleen

huis-tuin-en-keuken.blogspot.nl zei

Hallo Marleen,

Wat leuk om te horen dat je oude truien gaat sparen om ooit een deken te kunnen maken. Een familiedeken zou ook iets kunnen zijn, met oude truien van jezelf, je gezin of familie. Dan gaat het sparen misschien wat sneller. Al is een "eigen" deken ook wel heel leuk. Mijn oudste heeft er nu inmiddels ook een en ze slapen er elke nacht onder als een extra laagje over hun dekbed.

Maar goed, antwoord op je vragen nu:
Ik heb het genaaid op een gewone naaimachine, met een rechte steek (ik heb geen lockmachine, anders zou dat goed kunnen natuurlijk)
De achterkant heb ik niet afgewerkt, geen zigzag of zo. Sweaters rafelen niet, dus het is niet noodzakelijk, wel mooier...
Een extra laag aan de achterkant kan heel goed, heb ik niet gedaan, maakt het netter afgewerkt, maar ook zwaarder en warmer. Net wat je zelf wilt.

tips voor het naaien:
Ik had het patroon op de vloer neergelegd en heb eerst van losse stukjes een strook gemaakt (breedte van de deken)
en dan alle (10 a 11) stroken aan elkaar. Als je alle stukjes (of stroken) steeds op dezelfde manier vastnaait (in dezelfde richting) dan gaat de strook vrij snel scheef lopen (waarom? een raadsel! maar ook op pinterest een bekend verschijnsel) Als je elke keer de richting verandert, dus de ene keer van boven naar beneden vastnaaien en de keer erna van beneden naar boven dan voorkom je dit (snap je het nog?) Het vergt enige concentratie...
Om enigszins overzicht te houden heb ik schilderstape op alle stukken stof geplakt met daarop het strooknummer, de boven en onderkant en de volgorde.

De ervaring leert dat na enig "gehaffel", (wat ik stiekem erg leuk vind), en door het uitkloppen of af en toe een was, de steken bij de deken van de jongste wat los begonnen te raken. Dus 3 weken geleden heb ik die deken nogmaals onder de naaimachine gehad om alles weer eens vast te stikken. Bij de deken van de oudste heb ik dit euvel (nog) niet. Misschien heeft het ook te maken gehad met het soort garen? Maar misschien is extra doorstikken wel handig...

Heel veel succes!

p.s. Ik heb je blog opgezocht en met plezier gelezen over jullie mooie plannen. Heel leuk om te lezen dat jullie droom langzaamaan realiteit gaat worden. Net als bij ecodorp Boekel volgen we het met interesse. Altijd inspirerend als mensen het gewoon gaan doen!

Marleen Simons zei

Super bedankt voor je uitgebreide antwoord! Hier heb ik zeker wat aan.
Groetjes,
Marleen