zondag 11 november 2012

C: Dahlia's overwinteren, deel 2

Klik hier voor deel 1.

Het heeft uiteindelijk langer dan een paar dagen geduurd om dit tweede deel te schrijven. De griep heeft me flink te pakken gehad. Gelukkig was het weer buiten  ideaal om de uitgegraven dahliaknollen onder het afdak te laten liggen. Geen nachtvorst, niet te zonnig en niet te nat. Dat kwam dus goed uit.
Vorst kan de knollen te erg beschadigen, te veel zon kan de knollen teveel uitdrogen (dan zie je dat ze gaan verschrompelen) en bij te nat weer drogen de knollen niet voldoende (of kunnen gaan schimmelen).
Allereerst heb ik na een dikke week de knollen nogmaals schoongeveegd. Het zand wat was blijven plakken bij de eerste keer kan je dan makkelijker wegvegen. Schone knollen verminderen de kans op schimmel, bovendien kun je dan goed kijken of ze misschien bij het uithalen met de riek toch niet hier en daar beschadigd zijn. Zo ja, dan de beschadigde knollen afknippen. (Er wordt gezegd dat de knollen eetbaar zijn trouwens. En dat je ze net zo kunt bereiden als aardappels. Maar na wat onderzoek op internet leerde ik dat het maar bij een paar rassen echt bewezen eetbaar is, van de overige ontelbare rassen en cultivars is het een aanname dat het zo is. Dus mocht je het willen proberen met bijvoorbeeld deze afgeknipte knollen, dan wel helemaal op eigen risico.)
Vandaag verder gegaan met het voorbereiden van de knollen op de winter. Zag een enkele, inmiddels beschimmelde, knol die ik eerder kennelijk over het hoofd had gezien. Wijt ik aan de griep! Kun je alsnog verwijderen.
Er zijn verschillende manieren om knollen te "verpakken". Bijvoorbeeld in kistjes/dozen met droog zaagsel, droog zand, stro, turf of krantenpapier. Ik prefereer turfmolm hiervoor omdat het van zichzelf vrijwel steriel is. Het bevat geen dierlijke of plantaardige micro-organismen, wat de kans op schimmel of rot een stuk kleiner maakt. Ik begin met een laagje onderin een doosje, leg er een aantal knollen op (stengel weer omhoog) en strooi er daarna nog losjes wat turf overheen.
Tot slot schrijf ik op de doos wat erin zit, prik ik bovenin nog wat ventilatiegaatjes met een priem en de doosjes zijn klaar om opgeslagen te worden.
De plek waar je ze opslaat is erg belangrijk. De beste ruimte is een ruimte die koel, vorstvrij en luchtig is, niet te droog en niet te nat. Best ingewikkeld. Hou ongeveer 10 graden C. gemiddeld aan. Mijn allereerste keer bewaarde ik ze in een losstaand schuurtje in de tuin, dat was te vochtig waardoor ze toch gingen schimmelen. Sindsdien bewaar ik ze op de onverwarmde zolder en check ik regelmatig hoe het met de knollen gaat. Het is daar koud, maar toch warmer dan 10 graden. Ik kijk om de maand even om te zien of ze niet te erg verschrompelen, eventueel met een plantenspuit even licht vochtig maken anders. Op die manier krijg ik ze toch goed de winter door.
In het voorjaar zie ik dan dat sommige knollen in de doos al beginnen te ontspruiten. Officieel kunnen dahlia's pas na ijsheiligen (half mei) buiten uitgeplant worden, maar je kunt ze al wel eerder binnen in een pot voortrekken, zodat je in mei al meteen een plantje de grond in kan zetten. Des te eerder heb je bloemen!

Nog een laatste woord over het vermeerderen van de knollen. Het is namelijk mogelijk om de uit-de-kluiten-gewassen knollen te delen, waardoor je later twee of zelfs meer knollen van hetzelfde ras kunt uitplanten. Meer voor niks, altijd leuk. Dit vermeerderen kun je zowel vóór de winterrust als erna toepassen. Ik doe het liever erna omdat je dan beter kunt zien aan de uitlopers waar je kunt snijden. De 'ogen' waar de uitlopers uitkomen liggen rond de stengel en er moet minimaal één oog aanwezig zijn anders zal een knol niet uitgroeien. (Dus enkele afgeknipte knollen hebben geen overlevingskans) Probleem is dat die 'ogen' op dit moment niet zichtbaar zijn, ze worden daarom ook wel 'slapende ogen' genoemd. Als je knol meerdere stengels heeft dan kun je al wel makkelijker delen, zolang je zorgt dat aan elk deel een stengel zit. Maar zelfs dan laat ik het liever nog achterwege tot aan het voorjaar, vanwege de wond die dan vlak voor de winterrust ontstaat. Grotere kans op schimmel.

Ik zal in het voorjaar een fotoblog schrijven over het vermeerderen van de knollen. Dan krijg je een beter idee.
Tot die tijd fijne winterrust allemaal! (haha, als dat zou kunnen!)

(p.s. Mir, bij jullie is de garage aan huis helemaal goed om de doosjes in op te slaan, succes!)

Update 2-5-13: Link naar "C: Dahliaknollen delen"

2 opmerkingen:

Geert zei

Ik wacht met spanning op het vervolg: het delen van knollen.

cr-mics zei

Hallo Geert. We zijn alweer een poosje verder maar inmiddels is het nieuwe deel "Dahliaknollen delen" op de blog verschenen. Zie de link in de tekst. Het koude voorjaar heeft ook mij langer in spanning laten wachten!